Zasady legalizacji pobytu i pracy cudzoziemca – legalny rynek pracy w Polsce od 1 czerwca 2025 r.

Przy narastającym procesie migracyjnym, który ma coraz większy wpływ na polski rynek pracy, pojawiła się konieczność kolejnych nowelizacji przepisów związanych z pobytem i pozwoleniem na pracę cudzoziemców. Z dniem 1 czerwca 2025 r. weszły w życie aż cztery ustawy, które mają realny wpływ na prawo migracyjne. Są to:

  • ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  • ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia;
  • ustawa z dnia 4 kwietnia 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wyeliminowania nieprawidłowości w systemie wizowym Rzeczypospolitej Polskiej;
  • ustawa z dnia 24 kwietnia 2025 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw.

Wprowadzenie ich ma na celu zwiększenie kontroli nad przepisami migracyjnymi i jednocześnie dostosowanie ich do przepisów Unii Europejskiej. Ustawy oczywiście mają o wiele szerszy zakres, ale na potrzeby niniejszego artykułu skupię się głównie na aspektach związanych z legalizacją pobytu oraz pracy cudzoziemców na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Jakie zaszły kluczowe zmiany? Czy pojawiły się nowe obowiązki dla pracodawców? Na co należy zwrócić uwagę, żeby sprawnie i zgodnie z obowiązującym prawem zatrudnić cudzoziemca?

Nowe realia prawne przy uzyskaniu zezwolenia na pracę i pobyt cudzoziemca w Polsce – co się zmieniło od 1 czerwca 2025 r.?

Wprowadzone od 1 czerwca zmiany w przepisach dążą z jednej strony przede wszystkim do uproszczenia procedur i usprawnienia załatwiania spraw w polskich urzędach, a z drugiej strony stanowią wprowadzenie skuteczniejszych narzędzi do ograniczenia nadużyć, jakie pojawiają się na polu zatrudniania cudzoziemców. Przepisy, które dotyczą przedsiębiorców, wynikają głównie z ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Istotne jest, że nie stosuje się ich do cudzoziemca, który jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, wykonywanej na podstawie umowy cywilnoprawnej w ramach jego działalności gospodarczej.

Legalizacja pracy cudzoziemców – jakie są kluczowe zmiany dla rynku pracy w Polsce?

Kluczową zmianą, jaką wprowadzają nowe przepisy, jest pełna elektronizacja postępowania, która ma zasadniczo usprawnić kwestie proceduralne. W ten sposób załatwiane są wszystkie wnioski, czynności, przesyłane załączniki do wniosków i środki zaskarżenia. Wprowadzenie obowiązku systemu teleinformatycznego wiąże się z koniecznością założenia konta w systemie przez pracodawców i cudzoziemców. Odbywa się to przez portal praca.gov.pl. Wszelka korespondencja zwrotna będzie przesyłana również na skrzynkę dostępną w ramach założonego konta.

Ustawa ściśle określa zakres danych, jakie mają być podane oraz zasady uwierzytelnienia, a są to:

  • dane identyfikacyjne;
  • dane adresowe;
  • numer NIP;
  • numer KRS;
  • REGON.

Minister właściwy do spraw pracymoże określić, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, których obywatele posiadający zezwolenie na pracę nie są uprawnieni do wykonywania pracy w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach ruchu bezwizowego. Bierze się tu pod uwagę zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego przy wjeździe obywateli tych państw na terytorium obszaru państw Schengen.

Ponadto ustawa zmieniła przepis, w oparciu o który cudzoziemiec wjeżdżający na podstawie wizy wydanej w celu odwiedziny rodziny lub przyjaciół był uprawniony do wykonywania pracy. Obecnie nie ma takiego prawa.

Przesłankami odmowy udzielenia zezwolenia na pracę, według wprowadzonej ustawy, są:

  • złożenie wniosku zawierającego nieprawdziwe dane osobowe, fałszywe informacje lub dokumenty z takimi danymi/informacjami;
  • zeznanie nieprawdy/zatajenie prawdy, podrobienie/przerobienie dokumentu lub użycie go;
  • prawomocne ukaranie – typ kwalifikowany wykroczeń;
  • dwukrotne ukaranie za typ podstawowy nielegalnego powierzenia pracy;
  • prawomocne skazanie za wybrane przestępstwa z kodeksu karnego;
  • nieprawidłowy outsourcing.

Oraz te, które były dotąd jedynie uznaniowe, a stały się obligatoryjne:

  • niedopełnienie obowiązków wynikających z art. 17 ust. 4 lub 5 (dostosowanie wysokości wynagrodzenia);
  • nieopłacenie składek na ubezpieczenia społeczne;
  • niezgłoszenie do ubezpieczenia społecznego;
  • zaleganie z podatkami;
  • brak środków na pokrycie zobowiązań wynikających z powierzenia pracy;
  • nieprowadzenie działalności uzasadniającej powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie, w tym posiadanie zawieszonego wykonywania działalności gospodarczej – wykreślenie z właściwego rejestru lub postawienie działalności w stan likwidacji.

Ponadto znika obowiązek przedstawiania przez starostę testu runku pracy oraz odrębne postępowanie w celu przedłużenia zezwolenia na pracę.  Zamiast tego należy złożyć wniosek o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca w celu kontynuacji pracy na tym samym stanowisku lub w tym samym rodzaju pracy. Wreszcie, wprowadzono przepisy, które stanowią, że zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok w dwóch przypadkach. Pierwszym przypadkiem jest złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi prowadzący działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 1 rok. Drugim przypadkiem jest sytuacja, gdy czas pracy cudzoziemca nie będzie przekraczał 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy lub 20 godzin tygodniowo.

Oświadczenie o powierzaniu pracy zastępuje dotychczasowe oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy. Składa się je wyłącznie elektronicznie za pośrednictwem portalu praca.gov.pl. Odmowa wpisu do ewidencji następuje w wypadku:

  • dwukrotnego ukarania za niedopełnienie obowiązku powiadomień;
  • jednokrotnego ukarania za typy kwalifikowane wykroczeń;
  • ponownego ukarania za typ podstawowy nielegalnego powierzenia pracy;
  • prawomocnego skazania z art. 270-275 kk, 189a kk, 218-221 kk oraz 225 § 2 kk;
  • przekroczenia limitu oświadczeń;
  • niespełnienia warunków dot. wynagrodzenia;
  • niedopełnienia obowiązków wynikających z art. 17 ust. 4 lub 5 (zwiększenia wynagrodzenia);
  • nieopłacenia składek na ubezpieczenia społeczne;
  • niezgłoszenia do ubezpieczenia społecznego;
  • zalegania z podatkami;
  • braku środków na pokrycie zobowiązań wynikających z powierzenia pracy;
  • nieprowadzenia działalności uzasadniającej powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie;
  • stosowania nieprawidłowego outsourcingu.

Legalizacja pobytu na terytorium Polski – jakie są aktualne wymagania dla cudzoziemców?

Regulacji kwestii pobytowych cudzoziemców na terenie Polski dotyczą przede wszystkim dwie wprowadzone ustawy. Mowa tutaj o ustawie o zmianie niektórych ustaw w celu wyeliminowania nieprawidłowości w systemie wizowym Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawie o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw. Zostały w nich uregulowane kwestie wjazdu oraz udzielania zezwoleń pobytowych cudzoziemcom. Można tu wymienić następujące aspekty będące przedmiotem regulacji:

  • mobilność krótkoterminowa – dla posiadaczy Niebieskiej Karty UE możliwość wyjazdu z kraju na okres nieprzekraczający 3 miesięcy;
  • wprowadzenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej posiadacza Niebieskiej Karty UE – może ubiegać się o nie cudzoziemiec, którego celem pobytu w Polsce ma być wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
  • możliwość uzyskania zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia z rodziną – nie ma tu konieczności posiadania przez cudzoziemca źródła stabilnego i regularnego dochodu oraz zapewnionego miejsca zamieszkania w Polsce;
  • wprowadzenie preferencyjnej zasady ubiegania się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE dla posiadaczy Niebieskiej Karty UE (pobyt w innym państwie członkowskim będzie zaliczany tak samo jak pobyt w Polsce).

Wprowadzono również nową definicję wyższych kwalifikacji zawodowych. Dotychczas obejmowała ona kwalifikacje poświadczone dyplomem uczelni wyższej, a od teraz wliczone zostają także do nich te zdobyte w wyniku doświadczenia zawodowego. Muszą być one porównywalne do tych uzyskanych po studiach 3-letnich lub 5-letnich, w zależności od wykonywanego zawodu.

Inną formą legalizacji pobytu jest wiza krajowa w celu wykonywania pracy przez cudzoziemców. Ustawa dotycząca zmian w systemie wizowym przewiduje szereg zmian, które dotyczą odmowy wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Zalicza się do nich sytuacje, w których:

  • cudzoziemiec przebywa na terenie RP na podstawie wizy wydanej w celu np. udziału w imprezach sportowych czy odbycia studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej;
  • cudzoziemiec przebywa na podstawie wizy długoterminowej, o której mowa w art. 18 Konwencji Wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, wydanej przez inne państwo obszaru Schengen, chyba że przebywając na podstawie tej wizy korzysta na terytorium RP z mobilności;
  • cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie dokumentu pobytowego w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającego jednolity wzór dokumentów

pobytowych dla obywateli państw trzecich, wydanego przez inne państwo obszaru

Schengen, chyba że przebywając na podstawie tego dokumentu korzysta na terytorium RP z mobilności;

  • cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na wjazd, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach – wjazd na okres nie dłuższy niż 15 dni.

Ponadto w nowych przepisach wyłączono świadectwo ukończenia szkoły policealnej jako dokumentu potwierdzającego znajomość języka polskiego przez cudzoziemca ubiegającego  się o udzielenie na czas nieoznaczony zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej. Celem ustawy jest także ukrócenie praktyki uzyskiwania wizy studenckiej przez cudzoziemców, których rzeczywistym celem pobytu jest świadczenie pracy lub emigracja na stałe, poprzez:

  • weryfikację placówek oferujących usługi związane wyłącznie z kształceniem cudzoziemców na studiach;
  • wprowadzenie obowiązku informacyjnego dla rektorów i kierowników placówek;
  • ustalenie limitu cudzoziemców na danym roku akademickim.

Jakie są najważniejsze zmiany dotyczące agencji zatrudnienia, które dotyczą zatrudniania cudzoziemców?  

Wraz z ustawą o rynku pracy i służbach zatrudnienia wprowadzone zostały zmiany w przepisach, które mają usprawnić i uregulować prawidłowe działanie agencji zatrudnienia. W szczególności kluczowe wydaje się doprecyzowanie przepisów dotyczących nieprawidłowego outsourcingu. Chodzi tu o sytuację, w której podmioty, powierzając pracę cudzoziemcowi, będą kierowały go do wykonywania pracy na rzecz i pod kierownictwem innego podmiotu na innej podstawie niż umowa przewidująca wykonywanie pracy tymczasowej.

Drugą bardzo istotną zmianą jest wprowadzenie 2-letniego okresu karencji, to znaczy – prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa pracy oraz pracy tymczasowej na rzecz cudzoziemców, od których wymagane jest posiadanie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi (art. 6), będzie możliwe po 2 latach od wpisu do rejestru agencji zatrudnienia i świadczeniu usługi pośrednictwa pracy lub pracy tymczasowej. Dodatkowo, prowadzenie takiej działalności wymaga zmiany wpisu w rejestrze. Do wniosku o zmianę wpisu dołącza się wówczas odpowiednie oświadczenie, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej. Agencji, które zostały założone przed wejściem w życie przepisów, czyli przed 1 czerwca 2025 r., nie dotyczy wymóg 2-letniej karencji.

Ponadto zwiększono wysokość opłaty za wpis lub zmianę wpisu do rejestru agencji zatrudnienia do 1000 zł oraz wprowadzony został katalog przypadków, gdy odmawia się wpisu do takiego rejestru określonemu podmiotowi. Dzieje się tak, między innymi, kiedy:

  • istnieją zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne;
  • zaległości podatkowe;
  • zaległości z tytułu składek społecznych;
  • zaległości z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego;
  • o wpis występuje podmiot, w stosunku do którego została otwarta likwidacja lub ogłoszono jego upadłość;
  • składa wniosek ponownie podmiot, który już jest wpisany do rejestru agencji zatrudnienia.

Jakie są nowe obowiązki pracodawców dotyczące pracy i pobytu cudzoziemców w Polsce?

Nowe przepisy mają na celu przede wszystkim ochronę pracownika i nowe obowiązki nałożone na pracodawców wynikają właśnie z tego założenia. Nie oznacza to jednak tego, że nie wiążą się one również z nowymi uprawnieniami dla pracodawców, które mają usprawnić weryfikację pracowników. Do tej grupy należą nowe przepisy w zakresie danych osobowych. Dają one wyraźną możliwość pozyskania danych osobowych oraz kopii dokumentów w celu potwierdzenia tożsamości i uprawnienia do zatrudnienia przed rozpoczęciem pracy. Co więcej – pracodawca może żądać od cudzoziemca dokumentu pobytowego przez cały okres wykonywania pracy! Nowe przepisy dają też możliwość przechowywania przez pracodawcę tych dokumentów w trakcie zatrudnienia oraz 2 lata po zakończeniu zatrudnienia, chyba że inne przepisy przewidują dłuższy okres – dzieje się tak np. w wypadku umów o pracę.

Wracając jednak do tematu ochrony pracownika i przeciwdziałaniu jego wyzyskowi warto odnotować kolejne obowiązki pracodawcy, które są następujące:

  • w wypadku, kiedy umowa jest w wersji obcojęzycznej, to należy wykonać tłumaczenie na język polski za pomocą tłumacza przysięgłego;
  • konieczne jest poinformowanie cudzoziemca o możliwości wstąpienia do związku zawodowego;
  • w umowie z cudzoziemcem należy określić nie tylko wynagrodzenie, ale także inne warunki (np. stanowisko, rodzaj pracy, wymiar czasu pracy, liczbę godzin w tygodniu lub miesiącu);
  • pracodawca ma obowiązek przekazania kopii umowy z cudzoziemcem do organu;
  • na wniosek pracodawcy użytkownika agencja pracy przekazuje mu kopię zezwolenia na pracę lub oświadczenia dotyczącego pracownika tymczasowego.

Ponadto każdy podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi ma obowiązek pisemnie powiadomić wojewodę (który udzielił zezwolenia) o utracie pracy przez cudzoziemca w terminie 15 dni. 

Wzmożone kontrole – jakie są sankcje za nielegalne zatrudnienie cudzoziemców?

Ustawa o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza dość kluczową dla wielu pracodawców nowość – możliwość kontroli bez zapowiedzi oraz kontroli krzyżowych z ramienia Państwowej Inspekcji Pracy i Straży Granicznej. Co to oznacza w praktyce? To proste, będzie można przeprowadzać dwie kontrole w tym samym czasie.

Drugą dość istotną zmianą jest zwiększenie widełek dla stosowanych kar grzywny. Aktualne przepisy prezentują się w następujący sposób:

  • kto nielegalnie powierza pracę cudzoziemcowi, podlega karze grzywny od 3000 zł do 50 000 zł;
  • cudzoziemiec, który nielegalnie wykonuje pracę, podlega karze grzywny nie niższej niż 1000 zł;
  • typy kwalifikowane (wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu itp., korzyść majątkowa) – 6000 zł do 50000 zł;
  • kto nie dopełnia obowiązków informacyjnych wobec organu podlega karze grzywny nie niższej niż 500 zł;
  • kto powierza pracę cudzoziemcowi skierowanemu do wykonywania pracy przez podmiot niebędący agencją zatrudnienia, podlega karze grzywny nie niższej niż 6000 zł;
  • kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 59 ust. 1 (odrębna umowa z cudzoziemcem dotycząca najmu lub użyczenia kwatery mieszkaniowej w przypadku pracy sezonowej), podlega karze grzywny od 500 zł do 2000 zł;
  • kto, zawierając umowę, o której mowa w art. 59 ust. 3, ustala czynsz z naruszeniem warunków wskazanych w tym przepisie (czynsz nie może być wygórowany w stosunku do wynagrodzenia), podlega karze grzywny od 200 zł do 2000 zł;
  • kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1 lub 2 (niedotrzymanie terminów powiadomienia starosty), lub przekazuje nieprawdziwe informacje o podjęciu, niepodjęciu lub zakończeniu pracy przez cudzoziemca na podstawie oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, podlega karze grzywny od 500 do 5000 zł.

Potencjalne kary uległy wyraźnemu wzrostowi, co z pewnością ma odwodzić od nieuczciwych praktyk. Wprowadzenie niezapowiedzianych i krzyżowych kontroli, dodatkowe regulacje prawne dotyczące nieprawidłowego outsourcingu, zwiększenie obowiązków pracodawców – to tylko niektóre powody, dla których warto zadbać o przygotowanie swojej działalności i dostosowanie jej przede wszystkim do bieżących przepisów. Zdecydowanie powinno się zasięgnąć pomocy z odpowiednią do tego przygotowaną kancelarią prawną, aby uchronić swoją firmę przed wysokimi kosztami grzywny oraz sprawami sądowymi, które również mogą grozić w wyniku zaskarżenia ze strony pracowników. Wprowadzone 1 czerwca 2025 r. przepisy są bogatym uzupełnieniem dotychczasowych, a także stanowią ważne zmiany, z którymi koniecznie powinno zapoznać się każde przedsiębiorstwo zatrudniające cudzoziemców.

Potrzebujesz porady prawnej?

Potrzebujesz pomocy prawnej związanej z tematem tego artykułu? Chcesz przekonać się czy będziemy potrafili Ci doradzić? Skontaktuj się z nami lub umów na bezpłatną wstępną konsultację online!