Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 kwietnia 2018 r. stanął na stanowisku, zgodnie z którym wytoczenie powództwa o wydanie nieruchomości przez osobę niebędącą jej właścicielem przeciwko posiadaczowi samoistnemu nie przerywa biegu zasiedzenia przez niego własności tej nieruchomości (art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 175 k.c.).
Sąd Najwyższy wskazując motywy rozstrzygnięcia odniósł się do istoty komentowanego problemu, który sprowadza się do wykładni art. 123 § 1 pkt 1 k.c. w związku z art. 175 k.c., bowiem do biegu zasiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeń. Przepis ten stanowi, że bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia. Zatem przepis art. 123 § 1 pkt 1 k.c. dla oceny skuteczności czynności prawnej interpretowany z ustaleniem statusu prawnego powoda. Jeżeli powód nie jest właścicielem nieruchomości wobec której biegnie termin zasiedzenia, wytoczenie powództwa nie przerywa upływu terminu i ten biegnie dalej.
Źródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczenia.aspx?ItemSID=1028-16544171-be1b-4089-b74b-413997467af2&ListName=Zagadnienia_prawne
