Sąd Najwyższy uchwałą z dnia 30 listopada oraz 8 grudnia wyjaśnił kilka wątpliwości związanych z instytucją służebności przesyłu i możliwości jej zasiedzenia.
Na podstawie art. 305 4 w zw. z art. 292 k.c. mimo sporu w doktrynie uznać należy, mając również na względzie najnowsze komentowane orzecznictwo, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu przy uwzględnieniu wymogów jakie ustawodawca nakłada na posiadacza, który chce zasiedzieć służebność gruntową. W związku z powyższym konieczne jest korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia.
Zgodnie z najnowszą linią orzeczniczą, właścicielowi nieruchomości obciążonej wskutek zasiedzenia służebnością przesyłu nie przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości za okres poprzedzający zasiedzenie.
Ponadto SN wskazał, że rozstrzygając czy uzyskanie posiadania służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu nastąpiło w złej wierze należy mieć na względzie całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących uzyskaniu posiadania służebności; domniemanie dobrej wiary jest obalone, gdy z całokształtu okoliczności wynika, że przedsiębiorca przesyłowy w chwili uzyskania posiadania wiedział lub powinien był wiedzieć przy zachowaniu wymaganej staranności, że do nieruchomości, na której zlokalizowane są urządzenia przesyłowe, nie przysługuje mu prawo o treści odpowiadającej służebności przesyłu.
Żródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczenia.aspx?Izba=Cywilna
